W jednej z sal zaaranżowany został  uproszczony plan miasta Gorzowa Wlkp., który z oddali wyglądał niczym abstarcyjny obraz. Dzieci z przygotowanych materiałów (masa solna, gałęzie, kamyki, gąbki, kartonowe rury, pudełka, taśmy klejące, folie samoprzylepne, tkaniny) wybudowały przestrzeń abstrakcyjnej, dziwnej planety, w której chciałyby mieszkać. Land Art zamknięty w pomieszczeniu stałby się tym czym jest przestrzeń miejska w wyobraźni dzieci.

sztuka ziemi traktuje krajobraz jak płótno malarskie. Pozbawiając przestrzeń urbanistycznego wymiaru, przekształca ją w estetyczną formę krajobrazową. W końcu XX wieku krajobraz stał się miejscem takiej ekspresji. Nie wymagało to budowy w nim wyodrębnionych kompozycyjnie form (takich jak ogród), stawał się po prostu miejscem zdarzeń - polem współczesnej sztuki. Obszarem działania Land Artu (tłem, kontekstem czy tworzywem) jest przestrzeń ziemi, obszar środowiska naturalnego. Działania tego typu często są ingerencją w pejzaż, przekształceniem jego fragmentu, lub wykorzystaniem naturalnych procesów (erozja, czynniki atmosferyczne) dla stworzenia działania, obiektu o charakterze artystycznym. Czołowymi przedstawicielami tego nurtu są Christo Jawaszew, R.Smithson, D. Oppenheim, W. De Maria.