MENU

WYDARZENIA

Lata 2001-2005

Na mocy uchwały Rady Miasta Gorzowa Wielkopolskiego, z początkiem roku 2002, gorzowskie BWA zostało przekształcone w Miejski Ośrodek Sztuki. Dyrektorem nowej instytucji została Danuta Błaszczak. Działalność wystawienniczą nadal kontynuował, jako kurator Galerii BWA, Jerzy Gąsiorek. W strukturze MOS pojawiło się kino studyjne 60 krzeseł, a w 2003 Galeria Fotografii i Nowych Mediów, której pomysłodawcą i kuratorem był Zbigniew Sejwa. W 2004 odbyło się ostatnie XI Biennale Sztuki Sakralnej, a rok później zakończyły swój żywot plenery tkackie, których zwieńczeniem była XXIII Wystawa Poplenerowa Tkaniny Artystycznej. Ciekawsze wydarzenia z tamtych lat to wystawy prac Józefa Wilkonia, Andrzeja Wróblewskiego, Sylwestra Ambroziaka, Klema Felchnerowskiego, Ikedy Tadatoshi i współczesnego malarstwa meksykańskiego – Mexico. W Galerii BWA wystawiali też artyści gorzowscy: Wojciech Plust, Krzysztof Matuszak, Michał Bajsarowicz, Andrzej Moskaluk, Romana Kaszczyc i Anna Szymanek. Galeria Fotografii i Nowych Mediów, prezentowała twórczość m. in.: Marcina i Jana Berdyszaków, Jacka Jagielskiego, Olgi Ziemskiej, Leszka Knaflewskiego, Aleksandry Ska, Kamila Kuskowskiego, Tomasza Madajczaka i Sławomira Sajkowskiego.

Gustaw Nawrocki

 

Lata 1991-1995

Początek lat 90. dla Galerii BWA to, jak dla większości instytucji kultury w tamtym czasie, problemy finansowe. ZWCH „Stilon” przestał pokrywać koszty utrzymania obiektu, a dotacja Ministerstwa Kultury wystarczała na płace i okrojoną działalność merytoryczną. W 1994 BWA przeszło pod zarząd Urzędu Miasta, co w niewielkim stopniu wpłynęło na kondycję finansową instytucji. W latach 1991-95 kontynuowano organizację Biennale Sztuki Sakralnej, Przeglądów Plastyki Gorzowskiej, Plenerów Tkackich i, we współpracy z GTF, Konfrontacji Fotograficznych. W gorzowskim BWA wystawiali wtedy m.in. Gustaw Zemła, Zbigniew Frączkiewicz, Jerzy Duda-Gracz, Eugeniusz Get-Stankiewicz, Bronisław Chromy, Kiejstut Bereźnicki, Ben Wargin, Władysław Hasior (zdjęcia z tej wystawy prezentowaliśmy we wcześniejszym poście), a ze środowiska gorzowskiego: Zofia Bilińska, Zbigniew Sejwa, Andrzej Moskaluk, Magdalena Ćwiertnia, Gustaw Nawrocki, Romana Kaszczyc, Andrzej Gordon (rok po śmierci w 1993), Zbigniew Olchowik i Wiesław Strebejko.

LATA 1980-1985

1 stycznia 1980 powołano Biuro Wystaw Artystycznych "Art-Stilon" w Gorzowie Wielkopolskim. Salę wystawową udostępniły Zakłady Włókien Chemicznych "Chemitex-Stilon" w obiekcie Muzeum Zakładowego przy ul. Pomorskiej 73. Do pomysłu otwarcia BWA władze miasta przekonali Mieczysław Rzeszewski, architekt wnętrz, ówczesny prezes Gorzowskiego Oddziału ZPAP i Edward Korban, dyrektor Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego.  Szefem instytucji został Jerzy Gąsiorek, pełniący tę funkcję do 2002. Sala wystawowa, licząca ok. 350 m 2 była jedną z największych tego typu w Polsce, a wnętrza całego Muzeum zaprojektował Mieczysław Rzeszewski. Realizując hasło "sojuszu świata pracy z kulturą i sztuką" - do 1994 koszty utrzymania obiektu pokrywał ZWCh "Stilon", który uczestniczył także w organizacji plenerów tkackich. Działalność programową finansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego.

Ogólnopolskie plenery tkackie "Art-Stilon"

W naszym cyklu #40latGalerii wspominamy Ogólnopolskie plenery tkackie "Art-Stilon", część pierwsza - lata 80. Pomysł zrodził się w Muzeum Okręgowym, w którym odbywały się pierwsze spotkania określające formułę plenerów (tam też powstała stała Galeria Tkaniny Unikatowej). Galeria BWA przejęła prowadzenie plenerów od samego początku powstania instytucji, wspólnie z Wydziałem Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego i od 1984 r. z dofinansowaniem Ministerstwa Kultury i Sztuki. Komisarzem była Romana Szymańska-Plęskowska, od 1985 r. wystawa poplenerowa miała charakter konkursowy. Plenery rozpoczynały się w Gorzowie seminarium i pobieraniem przędzy z magazynów Stilonu. Dnia następnego miała miejsce inauguracja i wernisaż prezentujący prace z poprzedniego roku. Sam plener trwał dwa tygodnie w Lubniewicach w ośrodku Zakładów Włókien Chemicznych. #mosonline #zostańwdomu

BIENNALE SZTUKI SAKRALNEJ

Biennale Sztuki Sakralnej (1984-2004) miało swój początek przed Wielkanocą 1984 r. Historia Biennale Sztuki Sakralnej w Gorzowie to nie tylko 11 wielkich wystaw w ciągu 20 lat trwania projektu, ale także historia przemian politycznych i społecznych w Polsce.

Lata 1996-2000

Lata 1996-2000. Od 1996 środowisko lubuskich artystów oraz galerie w Zielonej Górze i Gorzowie powróciły do wspólnego organizowania Salonów Jesiennych. Od tamtego czasu wystawa organizowana jest naprzemiennie w obu stolicach Lubuskiego, a od 2000 bez formuły konkursu. Ze względu na coraz mniejsze zainteresowanie artystek i problemy z finansowaniem plenery tkackie Art-Stilon zaczęto organizować co 2 lata. W 2000 na IX Biennale Sztuki Sakralnej swoje prace wystawiła rekordowa liczba 113 artystów. Druga połowa lat 90. to wystawy cenionych polskich rzeźbiarzy Stanisława Kulona, Antoniego Rząsy, Jerzego Kędziory, malarstwa Mariana Czapli, Stanisława Kuskowskiego, Zbysława Marka Maciejewskiego, Władysława Jackiewicza, tkaniny artystycznej Jolanty Owidzkiej, Stefana Popławskiego, Wojciecha Sadleya i Urszuli Plewki-Schmidt. Wydarzeniem była wystawa twórczości Józefa Szajny ze zbiorów Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie i Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu z 1997. Z artystów lubuskich warte odnotowania były ekspozycje Agaty Buchalik-Drzyzgi, Władysławy Nowogórskiej, Wojciecha Plusta, Lecha Dominika, Janusza i Barbary Skibów, Zbigniewa Sejwy i Henryki Zaremby-Jeppesen. GN #40latGalerii #mosonline

LATA 1986-1990

Lata 1986-1990.  To ciekawe i jednocześnie trudne czasy dla Polski, polskiej kultury i instytucji upowszechniających sztukę.  Przemiany polityczne końca lat 80. zburzyły stary porządek. Młoda demokracja stanęła przed wielkim wyzwaniem przeprowadzenia zmian ustrojowych i ekonomicznych. Wybuchła inflacja, zaczęto realizować kontrowersyjny plan Balcerowicza, pojawiła się nadzieja, ale też i niepewność  o przyszłość kraju.  W 2 połowie lat 80. Gorzowskie BWA przyciągało rzesze widzów pokazując prace takich artystów jak  Magdalena Abakanowicz (o czym trochę więcej w innym poście), Edward Dwurnik, Józef Krzysztof Oraczewski, Władysław Ostrowski, Zdzisław Beksiński czy Zbigniew Bajek. Swoje prezentacje mieli też artyści środowiska gorzowskiego i zielonogórskiego - m.in. Juliusz Piechocki, Andrzej Gordon, Magdalena Ćwiertnia, Agata Buchalik-Drzyzga i Anna Szymanek.

PRZEGLĄDY PLASTYKI GORZOWSKIEJ / SALONY JESIENNE

Od 1981 r. Przeglądy Plastyki Gorzowskiej miały miejsce w BWA (wcześniejsze dwie edycje odbywały się w Muzeum Okręgowym). Wystawa o charakterze konkursowym prezentowała dokonania twórców zrzeszonych w gorzowskim oddziale ZPAP. Salony Jesienne organizowano od 1972 r. - najpierw w Zielonej Górze, następnie od 1982 r. naprzemiennie w Zielonej Górze i Gorzowie. Początkowo prace poddawane były selekcji, przyznawano również nagrody i medal "Za dzieło plastyczne roku". Zarówno Salony Jesienne jak i Przeglądy Plastyki Gorzowskiej były miejscem wielu debiutów artystów, którzy nie mogli jeszcze liczyć na indywidualne wystawy w przestrzeniach BWA.

 

100 DZIEŁ PLASTYKI POLSKIEJ

40 lat temu, 5 kwietnia 1980 r. gorzowskie BWA miało swoją inauguracyjną wystawę. "100 dzieł plastyki polskiej" prezentowało prace ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie - m.in. Edwarda Dwurnika, Stefana Gierowskiego, Tadeusza Kantora, Jana Cybisa, Henryka Stażewskiego, Xawerego Dubikowskiego.