Krwawe konflikty XX wieku widziane z perspektywy kucharzy gotujących dla żołnierzy. Z każdą sceną przygotowywanie jedzenia staje się coraz bardziej wyraźną metaforą walki, a określenie „mięso armatnie” zaczyna wydawać się coraz mniej przypadkowe. Humor niczym z Hrabala i atmosfera rodem z M.A.S.H podkreślają gorzkie refleksje na temat wojny i niebagatelne pytania o przepis na… życie.