Reżyser zabiera nas w podróż po swoim mentalnym Paryżu. Rozpisane na prawie trzydzieści postaci "Niebo nad Paryżem" nie jest jednak tylko opowieścią o mieście i próbie jego odczarowania, ale staje się uniwersalną przypowieścią o naszej niepełnej egzystencji. Dyskretnie poetycki i mozaikowy w budowie film doskonale portretuje zagubionych w potoku życia ludzi.