Dramat psychologiczny, rozgrywający się w    dwóch płaszczyznach czasowych: współcześnie i w obszernych sekwencjach retrospekcji w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Oświęcim-Brzezinka.

Na pokładzie transatlantyckiego statku pasażerskiego wśród wielu turystów znajduje się małżeństwo: Walter i Liza. W jednym z portów wchodzi na statek kobieta, która przypomina Lizie polską więźniarkę Martę, wywołując lawinę wspomnień. Wizja Munka jest odmienna od tradycyjnego wzorca martyrologicznego; nie ma tu szokujących obrazów okrucieństwa i fizycznych cierpień więźniów. Po śmierci reżysera, w trakcie zdjęć do filmu, jego współpracownicy dokończyli obraz nie dokręcając ani jednej sceny, dodając jedynie komentarze, czytane na tle szeregu nieruchomych fotografii.