Zbigniew Taszycki
LAMPERIA
10.01 - 8.02.2015
ZBIGNIEW TASZYCKI, urodzony 11 marca 1955 roku w Poznaniu.
Studiował w latach 1976 – 1982 w PWSSP w Poznaniu.
Dyplom z rysunku u prof. Jarosława Kozłowskiego.
Dyplom z architektury wnętrz u prof. Jerzego Schmidta.
Był wykładowcą Politechniki Koszalińskiej, Politechniki Poznańskiej, Politechniki Śląskiej w Gliwicach, Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu Wyższej Szkoły Nauk Społecznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Jest wykładowcą (prof. nadzw.) Akademii Sztuki w Szczecinie, gdzie prowadzi pracownię rysunku. Współpracuje z Centrum Edukacji Nauczycieli Szkół Artystycznych w Warszawie. Jest redaktorem "Magazynu Sztuki".
W y s t a w y i n d y w i d u a l n e:
1981 - Galeria „ Wielka 19 “ – Poznań – rysunki
- „ Musican Gallery “ – Jyväskylä – Finlandia – rysunki
1987 - Galeria „ Obraz “ – Poznań – pastele
1988 - Galeria „ Wielka 19 “ - Poznań – obrazy
- Galeria „ Bazart “ – Poznań – obrazy
- Galeria „ Aktualności “ – Zielona Góra –obrazy
1989 - Galeria „ Wschodnia “ – Łódź – obrazy-obiekty
1990 - Galeria „ Wielka 19 “ - Poznań – obrazy i obiekty
1991 - Galeria „ A.T. “ - Poznań – instalacja
- Galeria „ Dziekanka “ - Warszawa – obiekty
1992 - Galeria „ Polony “ - Poznań – instalacja
- Galeria „ A.T. “ - Poznań – instalacja
1995 - Galeria „ A.T. “ - Poznań – instalacja
1996 - Parochialkirche - Berlin – Niemcy – instalacja
- Kunstihoone Galerii - Tallinn – Estonia – instalacja
1997 - Galeria „ Fabryka “ - Poznań – instalacja
- Klangmesse – Neue Musik Berlin – Niemcy - instalacja
- Pracownia Zastępcza - Poznań – instalacja
1999 - Galeria „ A.T. “ - Poznań – instalacja
- Galeria „ Moje Archiwum “ - Koszalin – instalacja
2000 - Poznańska Galeria Nowa – Poznań – instalacja
- Wieża Ciśnień – Konin – instalacja
2001 - Pracownia Interaktywna – Gąski - action painting
- Galeria „ Polony “ – Poznań – instalacja
2002 - Galeria ON – Poznań – instalacja
- Galeria „ Nowa Oficyna“ – Gdańsk - rysunki ( ze Stefanem Ficnerem)
- MW 2 - Międzynarodowe Warsztaty Artystyczne 2 – Gąski - performance
- MBWA Leszno – instalacja
2003 - Galeria AT – Poznań – instalacja
2005 - CSW Inner Spaces - Poznań - w ramach festiwalu Inner Spaces - malarstwo
2006 - CSW Inner Spaces - Poznań - "Aequilibrium" - grafika - katalog
2009 - Galeria Scena - Koszalin - "Posen..." - przestrzeń malarska
2010 - Galeria Muzalewska - Poznań - przestrzeń malarska, fotografie
2012 - WIZANY 14 - " Ceraty, obrusy i tapety " - obrazy
2013 - Galeria Siłownia – Poznań – przestrzeń, in situ
2013 - Pałac Wedlów – Kalisz Pomorski – in situ, katalog
2013 - Galeria Scena – Koszalin – site specific, przestrzeń malarska
2014 - Muzeum Narodowe w Szczecinie -"Kilaufafanuzinihatari" - site specific, ulotka
2014 - Galeria WZORCOWA No 18 Zbigniew Taszycki - Szczecin - site specific
S t y p e n d i a
- 18-to miesięczne stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki 1986/7
- roczne stypendium twórcze Ministra Kultury - 2003.
Prace w zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą, w zbiorach: Muzeum Narodowego w Szczecinie, w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu, Muzeum Śląskim w Katowicach.
W kolekcji: Zachęty w Szczecinie, Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu, Galerii ON w Poznaniu, Galerii Moje Archiwum w Koszalinie, Galerii AT w Poznaniu, Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, Galerii Muzalewska w Poznaniu, Inner Speace w Poznaniu, Galerii Scena w Koszalinie.
Najbardziej charakterystyczne dla twórczości artysty są jego prace in situ, instalacje tworzone specjalnie do miejsc, w których są prezentowane. Ich powstanie poprzedza długi proces. Wykorzystując wzajemnie przenikające się relacje pomiędzy wspomnianymi już elementami (światło, kolor, kompozycja), anektuje i re-konstruuje na swój sposób zastaną przestrzeń. Aranżacja każdej z nich wymaga od artysty wielokrotnego „oswajania” miejsca. Dopiero po etapie zrozumienia pojemności, skali, napięć przestrzennych, relacji światła i cienia, przystępuje on do pracy. Wykorzystane zostają faktura podłogi, ciężar sufitu, przestronność ścian. Minimalizm form pozwala na odbieranie przygotowywanych przez artystę sytuacji, bez zakłócania ich nadmiernym „szumem informacyjnym” utrudniającym odbiór. Dlatego prace Taszyckiego znajdują się poza kontekstem literackim i często nie posiadają tytułów, po to, by nie ukierunkowywać jednostronnie widza. Przekaz intelektualny pozostaje jednak klarowny, zawiera się w podstawowych elementach wykorzystywanego języka wizualnego.
W procesie budowania swoich dzieł opiera się między innymi na wiedzy z dziedziny psychofizjologii widzenia – a zatem działu nauki z pogranicza psychologii, filozofii, matematyki, neurologii czy szerzej nauk kognitywistycznych – zajmującej się wzajemnymi związkami procesów psychicznych i fizjologicznych właściwych dla postrzegania wzrokowego. Ta wiedza umożliwia mu wznoszenie kolejnych, przenikających się warstw znaczeń i wizualnych napięć istniejących pomiędzy wykorzystywanymi elementami. Sam artysta mówi: „Pojmuję sztukę jako abstrakcję, niezależnie od tego w jakim kształcie się ona pojawia. Powstaje przecież w naszej głowie, w umyśle, gdzie upraszczając, niewyraźna, nieokreślona więź neuronalna, a więc będąca w formie implicite, zostaje explicite zinterpretowana przez nasz umysł, odczytana i »zobaczona«”.
Wojciech Ciesielski
fot. 1-4: Zbigniew Taszycki, „Kilaufafanuzinihatari", Muzeum Narodowe, Szczecin, 2014, fot. Paweł Kula
fot. 5: Galeria Siłownia Poznań, 2013
fot. 6: Pałac Wedlów, Kalisz Pomorski, 2013
fot. 7,8: Galeria Muzalewska 2010, Poznań