Wystawy
BRONISŁAW SCHLABS - FOTOGRAFIA
SIERPIEŃ
Galeria BWA
"FOTOGRAFIE Z NOTATNIKA OSOBISTEGO”
Bronisław Schlabs urodził się 14 sierpnia 1920 r. w Poznaniu. Ukończył Politechnikę Poznańska w roku 1949, uzyskując tytuł inżyniera budownictwa. Członek Poznańskiego Towarzystwa Fotograficznego od 1953 roku. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików od 1962 roku i członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1963 roku. Członek Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików od 1984 roku.
Prezentowane na wystawie cztery cykle powstały w latach 80- tych. W cyklu fotograficznym „Widzący odgadnie chwilę, myślący okiełzna przypadek” (1985 r.) Schlabs posłużył się negatywami wykonanymi w ciągu kilku dni na sympozjum ZPAF-u w Czerniejewie. Zdjęcia zrobione zostały na zasadzie fotomontażu negatywowego dwóch, czasem trzech negatywów. Następnie były sepiowane. W cyklu tym daje o sobie znać pierwsza pasja artystyczna prezentowanego twórcy – progresywny reportaż typu „life”. Dlatego twarze uczestników sympozjum wykonane zostały w trudnych warunkach ekspozycyjnych, często z zaskoczenia. Lecz nie o zwykłe portrety artystów chodziło Schlabsowi. W latach 80- tych interesuje go przede wszystkim dotarcie do wnętrza człowieka czy kilku portretowanych osób, stworzenie własnego, syntetycznego, często ekspresyjnego wizerunku. Jest on dla niego obrazem duszy, wyimaginowanym wyobrażeniem o danym człowieku – bliskim koledze, znajomym czy osobie spotkanej po raz pierwszy w życiu. Przeważają twarze ludzi starszych, zmęczone życiem, zamyślone i poważne. W innych pracach na twarzach widoczne są ręce, perforacje filmu, przenikanie się jednego portretu z drugim – w ten sposób przekazuje własne myśli o otaczającym nas świecie i ludziach.
Drugi cykl fotograficzny, pt. „Wieczny sen” powstał w 1985 r. Charakterystyczne jest w nim przedstawienie postaci z profilu lub en face zawsze z zamkniętymi oczami, a następnie łączenie danego wizerunku z negatywami usychających, lekko zwiędniętych traw, fragmentami rozbitych nagrobków, czasami konarami drzew ukazanymi w konstruktywistycznym widzeniu w śmiałym skrócie perspektywicznym, na zasadzie fotomontażu negatywowego.
Cykl „Wizerunek Fotografa” powstał z negatywów wykonanych na spotkaniu „Fotografowie Filozofujący”, które odbyło się w 1985 r. w Skokach. Podobnie jak w poprzednich cyklach, artysta korzystał w nim z techniki fotomontażu negatywowego, łącząc go z malarską interpretacją. Schlabs uważa, że można łączyć fotografię z malarstwem, ponieważ operowanie malarskim kolorem, swobodne rozlewanie farby na odbitce bromowej intensyfikuje wartości formalne obrazu i jego warstwę znaczeniową, pomagając określić psychikę portretowanego człowieka i w ten sposób lepiej wyrazić myśli i przeżycia autora.
Cykl „Wizerunek Fotografa” jest przykładem koegzystencji fotografii i malarstwa, inny – „Wizerunki nie tylko malarzy” ukazuje zdecydowaną dominację warstwy malarskiej nad fotograficzną stroną pracy. Sepiowane fotografie naklejone na płyty pilśniowe zostały w ekspresyjny sposób pomalowane, w charakterystycznej dla Schlabsa kolorystyce, ograniczonej tylko do kilku barw – srebrnej, brązowej, czerwonej i białej, przy czym dwie ostatnie są najczęściej uzupełnieniem zestawu dwóch pierwszych gam kolorystycznych.
Krzysztof Jurecki
/fb_png.png)
DKF Megaron
.png)
dkf logo
2
PISF
Polskie Kina Cyfrowe
Europa Cinemas
/karta_png(1).png)
.png)
.png)
.png)
Virtualnetia.com / Projektowanie stron internetowych