4 listopada - 27 listopada 2005 r.

Z wykształcenia operator filmowy, fotografik – członek ZPAF, absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego
im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach. Jako realizator filmowy, specjalizuje się w krótkich muzycznych formach filmowych oraz reklamowych. Jest autorem wielu teledysków czołowych polskich zespołów muzycznych. Jego klipy do „Mamony” Republiki i „Słodyczy” zespołu Golec uOrkiestra zostały nominowane do nagrody Fryderyka.
 

"Mieszkaliśmy w tym samym mieście, w odległości kilku ulic od siebie. Poznaliśmy się na początku lat osiemdziesiątych. Miałem zrobić kilka zdjęć do prasy, nieznanemu tyskiemu zespołowi Dżem. Zaprzyjaźniłem się z Ryśkiem. On stawał się coraz większym artystą muzykiem. Ja chciałem być artystą fotografikiem, a potem filmowcem. Gdy spotykaliśmy się, zawsze mieliśmy sobie dużo do powiedzenia. Rozmawialiśmy o sztuce, filmach i oczywiście o muzyce. Powiedział mi dużo ciekawych i przejmujących rzeczy o sobie. Śmieszyły nas te same sytuacje i ci sami ludzie. Zazdrościłem mu, że zawsze był sobą. Miał wielki talent. Gdy tylko nadarzała się okazja, robiliśmy zdjęcia. Nie były to zdjęcia reporterskie. Fotografie były kreowane. Precyzyjnie kadrowane, często w sposób wymyślny upozowane. To było dla mnie jak i dla fotografowanych członków zespołu swoista zabawa przed kamerą. Moim studiem były wtedy korytarze, obskurne pokoje, zaplecza sceny na trasie koncertowej itp. Meble i przedmioty stanowiły scenografię, którą wykorzystywałem na użytek kompozycji kadru. Wiele tych zdjęć powstało za pomocą długiego czasu ekspozycji. Korzystałem z najsłabszego nawet źródła światła – zwykłej żarówki, świetlówki lub światła zza okna. Długi czas ekspozycji wymuszał specyficzne upozowanie moich modeli. Wymuszony bezruch, powodował efekt „zamrożenia”. Ten sztucznie zatrzymany ruch fotografowanych muzyków, wywoływał wrażenie letargu i melancholii. Melancholia ta, doskonale odpowiadała ówczesnym nastrojom – ponurych lat osiemdziesiątych".