Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim

Wystawy

ANIMA MUNDI #2

ERRANT SOUND
RUNGESTRASSE 20
BERLIN-MITTE

Otwarcie: Piątek, 9.12. w godz. 17.00 - 20.00
audioperformas Monster Hurricane Wihajster (Monika i Hubert Wińczyk) o godz. 19.00
Zwiedzanie wystawy: 10-11.12 i 16-18.12, godz. 16.00 - 20.00

Link do wydarzenia na Facebooku
https://www.facebook.com/events/471820938423851/

Kuratorami i organizatorami są Bartosz Nowak (MOS / Terminal08, Gorzów) i Janine Eisenächer (Errant Sound, Berlin).

ANIMA MUNDI to projekt, który opiera się na współpracy i wymianie doświadczeń w dziedzinie sound artu i performansu dźwiękowego, poruszając kwestie ekologii i zrównoważonego rozwoju. Specyfika sztuki opartej na dźwięku polega na jej silnym związku ze środowiskiem naturalnym. Ponieważ artyści dźwięku często dokonują nagrań i działań terenowych w naturze, środowisku miejskim lub w relacji z architekturą, ich praktyka jest silnie relacyjna. Tematy te znajdują odzwierciedlenie w skupieniu się ANIMA MUNDI na relacjach między człowiekiem a jego otoczeniem - zarówno interakcjach międzyludzkich, kształtowaniu wspólnej przestrzeni, jak i trosce o naturę. Wrażliwość na dźwięk staje się punktem wyjścia do głębszego zrozumienia naszego współistnienia.

ANIMA MUNDI dąży do stworzenia sieci artystek/artystów pracujących ze środkami dźwiękowymi, która ułatwia wymianę artystyczną dotyczącą najbardziej egzystencjalnych pytań naszych czasów: Jak sprostać i zrozumieć kryzys klimatyczny? Jak radzić sobie z transformacjami środowiska? Jak artyści, przestrzenie kulturowe i społeczeństwo w ogóle mogą praktykować i wspierać zrównoważony rozwój? Czego możemy się od siebie nauczyć w kwestii możliwych rozwiązań?

W ramach wystawy i cyklu wydarzeń odbędą się performanse dźwiękowe, instalacje dźwiękowe, eksperymentalne podejścia do muzyki i doświadczeń dźwiękowych, warsztaty, wykłady i wydawnictwa audio.

ANIMA MUNDI opiera się na współpracy Errant Sound (Berlin), Miejskim Ośrodkiem Sztuki i galerią Terminal08 w Gorzowie. Podczas pierwszego wydarzenia w Miejskim Ośrodku Sztuki 29.10.2022, zaprezentowaliśmy berlińskie artystki i członkinie Errant Sound - Julię Cremers i Janine Eisenächer oraz JD Zazie związaną z Liebig 12 z Berlina. Towarzyszyła temu wystawa Janine Eisenächer w Terminal08, która trwała do 2 grudnia. Druga edycja odbywa się w Berlinie i prezentuje prace poznańskich artystów: Moniki Wińczyk, Huberta Wińczyka (występujących również wspólnie jako duet Monster Hurricane Wihajster) i Jakuba Koseckiego oraz pracę Jeremy'ego Woodruffa z Errant Sound.

Prace:

Monika Wińczyk, „Powłoka”, tkanina, instalacja dźwiękowa. Miejsce, w którym można wygodnie usiąść, posłuchać i połączyć się.
Powłoka - warstwa ochronna, skóra. Materialna powierzchnia pochłaniająca zapach, dotyk, intensywność użytkowania i smaki rzeczywiste. Moja powłoka ma kształt dywanu. Zrobiłam ją sama, jest ciepła, przyjemna i wygodna. Ten przedmiot, uzupełniający podłogę mojego wnętrza, przetwarza dźwięki moje i innej bliskiej mi powłoki otulającej.

Hubert Wińczyk: „Tearthdrip” wertykalna instalacja dźwiękowa (infuzja IV, głośnik basowy, trampolina
Kropla upadająca subtelnie wyzwala głęboką falę. Łzy zawierają około 1% soli, natomiast kroplówka jest roztworem z 0,9% NaCl. Nawadniamy się tym czym płaczemy. Można przeżyć dreszcz grozy patrząc na zaplecze szpitala do kontenerów z odpadami, widząc ile plastikowych odpadów wyrzucanych jest jednego dnia. Pomnóż to przez wszystkie szpitale w mieście, przez wszystkie miasta mające szpitale (pomyśl o miastach w których nie ma szpitali, o szpitalach bez wyposażenia) i zobaczysz tony plastiku niezbędnie potrzebnego do ratowania życia ludzkiego, ale długodystansowo prowadzącego do wymarcia życia. Nie ma rozwiązania tego paradoksu. Nie ma prawdziwej sztuki ekologicznej, może być nią tylko brak sztuki. Ta nowa praca wpisuje się w motywy wcześniej już pojawiające się w twórczości Huberta Wińczyka – upadek, symbolika wertykalna, namysł nad całością istnienia.

Hubert Wińczyk: „Moja mikoryza” (głośniki w kształcie grzybów, pudełko, ziarna kefiru, mleko krowie, wiersz mówiony)
Korzenie moich myśli łączą się z hyphae. Grzyby kefirowe wnikają w moje ciało i dają mu odporność i inne nowe moce. Grzyby chcą mojej materii, może i moich myśli. Ja chcę ich. To jest wzajemne przyciąganie. Dlatego po śmierci wolałbym zostać skonsumowany przez grzybnię, aby myśl-materia krążyła w wielkiej, chaotycznej plantacji.

Monster Hurricane Wihajster: „Eartheaters”
performance wokalno-cielesny
Dwie osoby: ich głosy & jakaś materia
zy cięższy jest ton skały na górze, czy ton ziarna soli głęboko w ziemi? Nasze głosy wydobywające się z ust budują most porozumienia między nami a naturą. Szmery przyjemności, okrzyki zachwytu przybliżają nas do Jedności, poza ciężkością i lekkością. Dźwięki wydobywają się z gardła poprzez usta, ale całe ciało mówi i przekazuje wizje otrzymane z ziemi. Jest to spektakl poezji dźwiękowej inspirowany książką "Ziemiożerczyni" Dolores Reyes.

Jakub Kosecki: "Święty patron przyczyny, trzymający regalia skutku " (2022) instalacja scenograficzna (kantówki, maska szermiercza, płaszcz kamuflażowy, kaseton sufitowy, klej introligatorski, drut metalowy, wojskowy statyw do lewatywy z lat 80., polikaprolakton, farba akrylowa, papier, 4 głośniki Monacor SMB-130, dźwięki ognia różnego pochodzenia)
Praca przedstawia postać ubraną w strój imitujący płomienie, prezentującą dwa atrybuty - miecz dyskursu oraz wezwanie do auto-da-fé. Z wnętrza postaci dobiegają dźwięki pożaru.
Przedstawiony patron jest postacią tragiczną, manifestującą sprzeczność i niekonsekwencje.

Jakub Kosecki: "Anti-sun" (2021) rzeźba-obiekt/instrument (złomowana antena tv satelitarnej, skrawki blachy stalowej, farba akrylowa, przetwornik) "Anti-sun" odtwarza fragment dialogu postaci z Dark Souls: "Zostanę z tyłu, by wpatrywać się w słońce. Słońce to cudowne ciało. Jak wspaniały ojciec! Gdybym tylko mógł być tak rażąco żarłoczny!".

Jeremy Woodruff: "Klangkompost" - zestaw telefonów komórkowych ułożonych w kręgu odtwarza dźwięki z ogrodów, które zniknęły z berlińskiego krajobrazu, nagrane przez autora oraz osoby zaangażowane w ich powstanie - "Peace of Land", "Himmelbeet" i "Sonnenbeet". Jakie formy permakultury społecznej mogą podtrzymać ogród? Jakie dźwięki mogłyby pomóc zwiększyć świadomość w planowaniu obywatelskim, aby pomóc zachować miejskie ogrody?

Artystki/artyści:

Monika Wińczyk to poznańska artystka performance, działająca solo i w duetach: Monster Hurricane Wihajster (współtworzonym z mężem - Hubertem Wińczykiem) oraz Mellin & Wińczyk, gdzie współpracuje z Magdaleną Mellin - artystką z Trójmiasta. Obszarem jej działań jest empatia wobec wszystkich istot i ich emancypacja, szeroko rozumiana kobiecość, której towarzyszy ból, brak samoakceptacji, konflikt pokoleniowy, niestabilność, tęsknota za adoracją. W swojej pracy twórczej łączy, fascynację ciałem i ruchem, z edukacją muzyczną i wrażliwością społeczną.

Monika jest współkuratorką Festiwalu Performance i Eksperymentów Dźwiękowych "Dragon odBity - 8 bitów" (2011) oraz "die Fenster - wychylenia sztuki: performance, dźwięk, ruch" (2014), a także spotkań z rękodziełem "Wytwórnia". Inicjatorka siedmiu edycji "Performance art jam session", spotkań "MHW poleca" oraz cyklu "Monoformance" w klubie Pies Andaluzyjski i "Farbowanie" w klubie Farby.

Hubert Wińczyk to artysta dźwiękowy, performer, improwizator, poeta, chaotyczny minimalista, edukator, mąż i tata, poganin. Urodził się w 1985 roku w Toruniu, a mieszka w Poznaniu. Wińczyk ukończył Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, studiował także filozofię i kulturoznawstwo. W swojej twórczości eksploruje zjawisko schizofonii (oddzielenia dźwięku od jego źródła), alchemiczną symbolikę transformacji oraz wątki katastroficzne, które często funkcjonują na osiach góra-dół oraz makrokosmos w mikrokosmosie. W pracy z dźwiękiem wykorzystuje głos, zabawki, alternatywne źródła dźwięku, trash, nagrania terenowe, elektronikę, zjawiska rezonansowe, skrajnie niskie i skrajnie wysokie częstotliwości oraz manipulacje skojarzeniowe. Ważną rolę odgrywa dla niego oddech, ruch, nietrwałość i zmienność bytu. Prowadzi projekt Urinatorium skupiony na dźwiękach znalezionych i akustycznych odpadach ludzkiej działalności. Występuje z Moniką Wińczyk w grupie performatywnej Monster Hurricane Wihajster, buduje instalacje dźwiękowe oparte na nagraniach terenowych lub wysokich i niskich częstotliwościach. Komponuje muzykę i dźwięk dla teatru, filmów animowanych i słuchowisk radiowych. Ponadto jest członkiem grupy audiowizualnej kakofoNIKT, gra/edytuje w zespołach Nova Reperta, Das Zastawa Trio, Revue svazu českých architektů, Mönada, WW Duo oraz zajmuje się muzyką swobodnie improwizowaną w ramach różnych kolaboracji. Współpracując z wieloma instytucjami kultury, od 2009 roku prowadzi warsztaty dla otwartej na poszukiwania młodzieży i dorosłych o aktywnym słuchaniu dźwięków otoczenia, nagraniach terenowych i ekologii.

Monster Hurricane Wihajster to para życiowa i artystyczna. Ich więź powstała wiele lat temu, ale dopiero w 2011 roku ujawnili się jako duet artystyczny. Uprawiają sztukę efemeryczną: performance, eksperyment dźwiękowy, body art, autoportret, akcje w przestrzeni publicznej oraz aktywizm społeczny, feministyczny i ekologiczny. Swoje prace prezentowali w różnych przestrzeniach: festiwalach, galeriach, teatrze, pubach, obozie klimatycznym, demonstracjach ulicznych, na scenie muzyki eksperymentalnej i w operze. Obszar ich działań obejmuje: osobiste emocje, dekonstrukcję idei rodziny, niepokój, duchowość, dynamikę na osi obcość/bliskość oraz tematykę [anty]społeczną. Monster Hurricane Wihajster ma wiele twarzy: body-art, rap, noise, poezja dźwiękowa, teatr, sztuka wizualna. Są organizatorami i koordynatorami festiwalu performance i eksperymentów dźwiękowych "Dragon Odbity" oraz wystawy "Performance-art Jam session" i "Polka w budowie".

Jakub Kosecki to artysta wizualny, muzyk i kurator, urodzony w Szczecinie w 1996 roku, od 2016 roku mieszkający i pracujący w Poznaniu. W 2019 roku uzyskał tytuł licencjata na kierunku Intermedia, a w 2022 roku tytuł magistra na kierunku Kuratorstwo i Teorie Sztuki, oba na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Jako artysta wizualny tworzy instalacje i obiekty, wykorzystując obiekty znalezione, asamblaż, techniki rzeźbiarskie i rysunek. W ramach działalności muzycznej tworzy kompozycje elektroniczne oraz eksperymentalne instalacje muzyczne site-specific. W latach 2017-2021 współprowadził Galerię Luka. W 2020 roku wraz z kuratorką Julianną Kulczyńską i kolektywem Luka założył Luka 5G - wirtualną przestrzeń dla sztuki. W ramach działalności artystycznej od 2017 roku kuratoruje i współkuratoruje wystawy sztuki i wydarzenia, w tym: w Galerii Luka - They'll Gonna Kill Us Anyway (2017), Luka in the Heart (2019), Object Music III (2019), All the best cowboys have daddy issues (2020); w ramach Stowarzyszenia Luka i we współpracy z Bomba Publishing - There Will Be Nothing (2021); w ramach działań Luka 5G - Interface-Mantra (2020), Lemish live @Lemiszogród Opera (2020), LUKA 5G TASTE TEST (2020), Zielone światło (2020), Happy end, ćwiczenia gimnastyki artystycznej - Ś. O.S.I.R (2020); w Domie - performance na wystawie Nadejście bólu, kiedy puka do mojej kości jak do drzwi (2021), kuratorstwo i udział w Object Music VI (2021). W 2022 roku kuratorował i uczestniczył w wystawie HOME - SICK DEMON w Galerii Pani Domu. W 2021 roku wraz z Miłoszem Cirockim i Mikołajem Tkaczem zakłada zespół PLEASE DON'T HURT ME.

Jeremy Woodruff jest kompozytorem, kuratorem, a także obecnie adiunktem w Bard College w Berlinie oraz wykładowcą i dyrektorem artystycznym w Berlin School of Sound. Był profesorem kompozycji, teorii muzyki i studiów nad dźwiękiem na Politechnice w Stambule, w Center for Advanced Studies in Music (MIAM) oraz w KM Music Conservatory w Chennai w Indiach. Jest wszechstronnym muzykiem grającym na wielu instrumentach dętych i elektronice. Jego audycję radiową "Berlin School of Sound" można usłyszeć co miesiąc w Colaboradio, FRBB 88,4 FM w Berlinie i 90,7 FM w Poczdamie. Jego sztuka dźwięku była prezentowana przez Radio Berlin Brandenberg (RBB) Kunst im Bau, w różnych galeriach, w tym KW Berlin, AD Gallery Bremen, Kasa Gallery Istanbul i Art Bangaluru w Bangalore w Indiach. Jego prace koncertowe były zamawiane przez Ensemble Decibel (Londyn), Hezarfen Ensemble (Istambuł), Kammerensemble Neue Musik Berlin, Deutschen Kammerorchester Berlin i inne. Jego teksty były publikowane przez Interference: A Journal of Audio Culture, Journal of Sonic Studies, KunstMusik, Sruti Magazine, Verlag für Moderne Kunst (Nürnberg), Bloomsbury Press, Les Presses du Réel oraz przez Errant Bodies Press. Jest członkiem założycielem sali projektowej Errant Sound w Berlinie, gdzie był współtwórcą Festiwalu Sztuki Dźwięku Dystopie i współkuratorem festiwalu w Berlinie 2018, Stambule 2019 i Stambule 2021.

Errant Sound website with english version:
https://errantsound.net/2022/12/anima-mundi-2/

ANIMA MUNDI #2 - widok wystawy

Jakub Kosecki: "Święty patron przyczyny, trzymający regalia skutku " (2022) instalacja scenograficzna (kantówki, maska szermiercza, płaszcz kamuflażowy, kaseton sufitowy, klej introligatorski, drut metalowy, wojskowy statyw do lewatywy z lat 80., polikap