Wystawa od 5.02 do 21.03.2021

Linki do transmisji na żywo:
3.02.2021:
https://youtu.be/Xk7xuOnRWjk

4.02.2021:
https://www.youtube.com/watch?v=O-EvPGUg29I

5.02.2021
https://www.youtube.com/watch?v=QEasFmjUiic

6.02.2021
https://www.youtube.com/watch?v=7pBMmHJXaEs

8.02.21
https://www.youtube.com/watch?v=BxLN_dBBWtU
https://www.youtube.com/watch?v=CfOb6iioX8M

9.02.21
https://www.youtube.com/watch?v=_1zriMJ1loU

Do umięśnionego ciała przylega bielizna termiczna Nike. Znak statusu. Najmodniejszy strój biegacza. Z jego pleców wyrasta organiczna końska grzywa. To postać hybryda człowiek-zwierzę-koń-ptak. Narastający na ciele obiekt przypomina mi bagienne drzewo, włosy oblane spermą, a gdy doczepione jest do ludzkiego ciała – skrzydła husarii. Kruchy element zbrojnego pancerza, wywołujący respekt i strach. Wytwarza poczucie niedostępności, autokreacyjny status. Przez legginsy przebijają się, niczym zatopione w żywicy, ptasie nastroszone pióra. Sport. Ciało. Ptaki. Konie. Seks. Na domiar tego nie ta sama postać, ekstrawagancka, w stroju wykonanym z substancji do tworzenia charakteryzatorskich odlewów, ścieka i zlewa się z nieorganicznym, z medium i tworzywem. Jest miejscem transferu człowiek-obiekt. Zawiązany pod szyją fular to w rzeczywistości poliestrowy, zabawkowy kostium królewski – plastikowa kryza na bal przebierańców. Naprojektowana potrzeba, marzenie o szlacheckim statusie.

Jest styczeń, luty, marzec (zależy kiedy to czytasz), wszyscy mamy już dość. Co zrobić z czasem? Może urządzamy się w piekle? Decadent banality in search of extrvaganza – wystawa w procesie, wystawa-rzeźba, mająca imitować środowisko, w którym powstają nasze prace. Wyszliśmy z założenia, że w pewnym sensie dziełem, w naszym przypadku malarskim, jest nie tylko sam obraz, ale też całe otoczenie, w którym dzieło powstaje. Do obrazu przecieka kolor, materia z porcelanowej filiżanki, niewielka rzeźba może przekształcić całe pomieszczenie w instalację. Płynne przenikanie dzieła z otoczeniem, stało się jeszcze bardziej nachalne od początku pandemii. Zamknięci w swoich mieszkaniach tworzymy prace, które być może nigdy nie będą pokazane, służą za to najpierwotniejszej funkcji dzieła, dekoracji, oswojeniu, oznaczeniu przestrzeni, w której żyjemy. Pandemia postawiła pod znakiem zapytania sensowność tworzenia sztuki z myślą o instytucjonalnym obiegu. Nasze doświadczenie zdominowała nuda. Malarstwo wydaje się jeszcze bardziej banalne niż kiedykolwiek. Z drugiej strony dużo poważniejsze zajęcia stały się bezużyteczne. Możliwość stworzenia wystawy w Gorzowie chcemy potraktować jako szansę na przełamanie rutyny, chcemy stworzyć rzeczy, które będą nas cieszyć. Pokazać sam proces, który wydaje się być czymś bardziej wartościowym niż stworzenie zamkniętego, niemożliwego do zobaczenia na żywo pokazu malarstwa. Wystawa będzie przygotowana prawie całkowicie od podstaw w miejscu ekspozycji. Naszym poszukiwaniom extravaganzy będzie towarzyszyła kamera, która w czasie rzeczywistym umożliwi widzom podglądanie. Wystąpimy w specjalnie na tę okazję zaprojektowanych kostiumach.

Jan Eustachy Wolski / Konrad Żukowski

Kurator: Marcin Polak
Kostiumy: Sebastian Tokarczyk

Konrad Żukowski – urodzony w 1995 w Kętrzynie. Ukończył ASP w Krakowie w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Zajmuje się malarstwem i tworzeniem obiektów. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Wystawy indywidualne: 2020 – „Światowstręt”, BWA Warszawa; 2019 – „W piekle będą sami moi znajomi”, Jak zapomnieć, Kraków; 2019 – Kieł, Pała”, Serce człowieka, Warszawa
Wybrane wystawy zbiorowe: 2020 – „Skutki pandemii: sny”, WGW, Warszawa; 2020 – Moje medium prowadź mnie”, BWA Sokołowsko; 2020 – Miłość”, Shefter Gallery, Kraków;
2020 – „Idź na całość”, Gdańska Galeria Miejska; 2019 – Bielska Jesień , BWA Bielsko-Biała; 2019 – „Kolarz”, Rondo sztuki, Katowice; 2019 – „Najlepsze dyplomy”, Wielka Zbrojownia, Gdańsk; 2019 – wystawa APH, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa; 2019 – „Bdmssss”, Hotel Polski, Kraków; 2018 – „Gradient”, Grey House Foundation, Kraków; 2018 – „Kapelusz sombrero a w kieszeni zero”, mieszkanie prywatne, Kraków; 2018 – wystawa APH, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa; 2018 – „The Eglaf show”,  Justice”, Wiedeń, 2017 – „WAR”,  festiwal FAMA, Świnoujście; 2017 – In Out Festiwal, CSW Łaźnia, Gdańsk.
 

Jan Eustachy Wolski – urodzony w 1997. Obecnie studiuje na krakowskiej ASP w pracowniach malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka oraz interdyscyplinarnej prof. Zbigniewa Sałaja i prof. Grzegorza Sztwiertni. Studiował na University of Applied Arts w Wiedniu. Finalista konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Jest przede wszystkim malarzem, tworzy także obiekty oraz instalacje. Wybrane wystawy: 2020 – „Warszawa w budowie 12. Coś wspólnego”, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie; 2020 – „Skutki pandemii: sny”, Serce Człowieka, wystawa w ramach Warsaw Gallery Weekend, Warszawa; 2020 – „Moje medium prowadź mnie” (wspólnie z Konradem Żukowskim), BWA Sokołowsko, wystawa w ramach Festiwalu Konteksty, Sokołowsko; 2020 – „Miłość”, Shefter Gallery, Kraków; 2020 – „A Dream Within a Dream”, kuratorki: Duo Dzidy, Mokotów, Warszawa; 2020 – „Szybki Egipt”, wystawa pokonkursowa, Gdańska Galeria Miejska; 2019 – Wystawa pokonkursowa 44. Biennale Malarstwa Bielska Jesień, Galeria Bielska BWA; 2019 – „BSDMMB DSBMMB DSBMBM” wspólnie z Konradem Żukowskim, Hotel Polski, Krakers 2019, Kraków; 2018 – Wolski/Żukowski, „Kapelusz sombrero a w kieszeni zero”, Kraków.

Marcin Polak – artysta i kurator poruszający się na styku działań artystycznych i społecznych. Inicjator działań z cyklu „Zawód Artysty”, mających wpłynąć na zmianę polityki kulturalnej. Założyciel i redaktor portalu „Miej Miejsce“. Współprowadzi latającą „Galerię Czynną“. Absolwent PWSFTViT w Łodzi. Stypendysta MKiDN. W 2016 został odznaczony honorową odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej“.

Z muzyki, która towarzyszyła artystom w procesie tworzenia wystawy @Jan Eustachy Wolski / Konrad Żukowski - Decadent banality: in search of extravaganza -  zrobiliśmy playlistę. Można jej słuchać w domu oglądając wystawę wirtualnie lub z głośnika/słuchawek w czasie oglądania wystawy niewirtualnie. Polecamy https://open.spotify.com/playlist/4yyd6EcyaZuG15bUZFUVhO

Thermal Nike underwear fits a muscular body perfectly. A sign of status. The most trending running outfit. An organic horse mane growing out of its back. This is a human-animal-horse-bird hybrid figure. The object growing on the body reminds me of a swamp tree, hair covered in sperm, and when attached to a human body – the wings of hussars. A brittle element of a protective armour, provoking respect and fear. Creating the feeling of inapproachability, a status of self-creation. Spiky bird feathers piercing through leggings as if immersed in resin. Sport. Body. Birds. Horses. Sex. Moreover, not the same character, an extravagant one, in an outfit made from the substance used for makeup moulding, trickling down, merging with something non-organic, both with the medium and the material. It is a point of a man-object transfer. The foulard tied on the neck is actually a polyester toy costume of a king – a plastic ruff for a costume ball. The projected need, a dream of a noble status.

Depending on when you are reading this, it might be January, February or March, and we’ve all had enough. What are we to do with the time? Are we starting to get comfortable in hell? Decadent Banality in Search of Extrvaganza – an exhibition in the process, a sculpture-exhibition that is supposed to imitate the environment where our works are created. We assumed that, in a way, the work, in our case being a painting, is not only the painting itself, but also the whole environment in which it is created. Colour trickling into the painting, a matter from the porcelain cup, a small sculpture that has the ability to transform the whole room into an installation. Smooth permeating of the work and the environment has become even more aggressive since the beginning of the pandemic. Locked in our own apartments, we create works that might perhaps never be displayed, however fulfilling the most primeval function of a work, decorating, domesticating, and defining the space we all live in. The pandemic left a question mark concerning the sense of creating art with its circulation in institutions in mind. Our experience has been dominated by boredom. Painting seems to have become even more commonplace than ever. On the other hand, much more serious occupations have become useless. We would like to treat the ability of creating an exhibition in Gorzow as a kind of opportunity to break the routine, wishing to create pieces that will bring us joy. To show the process itself, as it seems to be something much more valuable than creating a closed show of the act of painting, unable to be seen live. The exhibition is going to be prepared almost completely from scratch at the venue of the exposition. Our search for extravaganza shall be accompanied by a camera which shall make it able for the viewers to take a glance at it in real time. We will be wearing costumes designed especially for this occasion.

Jan Eustachy Wolski / Konrad Żukowski

Curator: Marcin Polak
Costumes: Sebastian Tokarczyk

Konrad Żukowski – born in 1995 in Kętrzyn. Graduated from the Academy of Fine Arts in Cracow under the guidance of professor Andrzej Bednarczyk. His professional activity includes painting and creating objects. He lives and works in Cracow.
Individual exhibitions: 2020 – Światowstręt BWA Warsaw; 2019 – W piekle będą sami moi znajomi, Jak zapomnieć, Cracow; 2019 – Kieł, Pała, Serce człowieka, Warsaw
Selected collective exhibitions: 2020 – Skutki pandemii: sny, WGW, Warsaw; 2020 – Moje medium prowadź mnie, BWA Sokolowsko; 2020 – Miłość, Shefter Gallery, Cracow;
2020 – Idź na całość, Gdańsk City Gallery; 2019 – Bielska Jesień, BWA Bielsko-Biala; 2019 – Kolarz, Rondo sztuki, Katowice; 2019 – Najlepsze dyplomy, Wielka Zbrojownia, Gdańsk; 2019 – APH exhibition, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warsaw; 2019 – Bdmssss, Hotel Polski, Cracow; 2018 – Gradient, Grey House Foundation, Cracow; 2018 – Kapelusz sombrero a w kieszeni zero, private apartment, Cracow; 2018 – APH exhibition, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warsaw; 2018 – The Eglaf Show,  Justice, Vienna, 2017 – WAR,  FAMA festival, świnoujście; 2017 – In Out Festiwal, Laznia CfCA, Gdansk.
 
Jan Eustachy Wolski – born in 1997. Currently a student of painting the Academy of Fine Arts in Cracow under the guidance of professor Andrzej Bednarczyk and of various disciplines under the guidance of professors Zbigniew Salaj and Grzegorz Sztwiertnia. Attended the University of Applied Arts in Vienna. Finalist of the Artystyczna Podroz Hestii competition. First of all, a painter, however he also creates objects and installations. Selected exhibitions: 2020 – Warszawa w budowie 12. Coś wspólnego, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warsaw; 2020 – Skutki pandemii: sny, Serce Człowieka, exhibition as a part of the Warsaw Gallery Weekend, Warsaw; 2020 – Moje medium prowadz mnie (together with Konrad Żukowski), BWA Sokolowsko, exhibition as a part of the Konteksty festival, Sokolowsko; 2020 – Milosc, Shefter Gallery, Cracow; 2020 – A Dream Within a Dream, curators: Duo Dzidy, Mokotow, Warsaw; 2020 – Szybki Egipt, post-competition exhibition, Gdańsk City Gallery; 2019 – 44th Bielska Jesien painting biennial post-competition exhibition, Galeria Bielska BWA; 2019 – BSDMMB DSBMMB DSBMBM together with Konrad Żukowski, Hotel Polski, Krakers 2019, Cracow; 2018 – Wolski/Żukowski, Kapelusz sombrero a w kieszeni zero, Cracow.

Marcin Polak – artist and curator operating at the meeting point of artistic and social activities. Instigator of the actions included in the Zawód Artysty series that are supposed to start a change in the cultural policy. Founder and editor of the Miej Miejsce portal. Involved in running the flying Galeria Czynna. Graduate of the Lodz Film School. Scholarship holder of the Ministry of Culture and National Heritage. In 2016 awarded the Zasłużony dla Kultury Polskiej badge of honour.

Decadent banality in search of extravaganza - plakat wystawy