Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim

Wystawy

X BIENNALE SZTUKI SAKRALNEJ - SACRUM 2002

Galeria BWA

MARZEC-MAJ

Na wystawę składają sie prace około stu autorów z całej Polski - malarstwo, rzeźba, tkanina, prace w papierze.

Jury w składzie: prof. Renata Rogozińska, dr Gabriela Balcerzakowa oraz ks. prałat Witold Andrzejewski spośród 160 prac wybrało 4, które postanowiło uhonorować medalami. Są to:

- "Drzwi do raju" Gustawa Zemły z Warszawy,

- "Opłakiwanie" Zofii Bilińskiej z Gorzowa,

- "Otwarty bok" Mirosławy Rocheckiej z Torunia,

- "Pasja" Jerzego Gąsiorka z Gorzowa.

Ponadto przyznano dwa wyróżnienia:

- Kazimierzowi Rocheckiemu z Torunia za "Wodę życia",

- Piotrowi Wawryło z Warszawy za "Mandylion".

Podczas wernisażu wystąpił chór Adoramus ze Słubic.

Biennale Sztuki Sakralnej wymyślił przed dwudziestu laty Jerzy Gąsiorek, dawniej szef Biura Wystaw Artystycznych, obecnie zastępca dyrektora Miejskiego Ośrodka Sztuki w Gorzowie. Pomysł zrodził się jeszcze w stanie wojennym z dwóch powodów- wspomina J. Gąsiorek. -Wielu artystów pokazywało swoje prace w kościołach, niektóre obrazy były naprawdę świetne. Pomyślałem, że warto by było zaprezentować je w profesjonalnej galerii: właściwie powieszone, dobrze oświetlone. Drugi powód był bardziej osobisty: pracowałem wtedy, jako belfer, uczyłem historii sztuki bez sacrum! Tymczasem w galeriach nie mógł zawisnąć żaden święty obraz. Bardzo chciałem to zmienić. Pierwsza wystawa odbyła się w 1984r. Sacrum to pojęcie uniwersalne; Gazeta Lubuska 23-24.03.2002 r.

Uroczyste otwarcie Biennale zgromadziło wiele osobistości ze świata kultury i polityki oraz liczne grono duchownych i dziennikarzy. Podziwiano i krytykowano zgromadzone prace, a także dyskutowano o kondycji sztuki sakralnej. Biskup Edward Dajczak zachęcał wszystkich zebranych do podziwiania dzieł. „Jesteśmy wdzięczni autorom tych prac za to, że w świecie, który żyje bardzo szybko, kazali nam się zatrzymać i zastanowić- mówił Ksiądz Biskup. -Dzięki nim i ich pracom czujemy się lepsi i stajemy się bardziej ludźmi. To właśnie zachwyt sprawia, że człowiek staje się zupełnie inny”; Niedziela 15/316/2002 r.