MENU

  • ADAM KOZICKI - plakat wystawy

Wystawy

WIESŁAW GARBOLIŃSKI - MALARSTWO

PAŹDZIERNIK-LISTOPAD 
 
Galeria BWA
 
Urodzony 2 stycznia 1927 roku w Głownie. Studia w ASP w Krakowie w latach 1948-54. Dyplom w 1954 roku. Aspirantura w Instytucie Malarstwa, Rzeźby i Architektury w Leningradzie w latach 1954-57. Po ukończeniu studiów osiedla się w Łodzi uczestnicząc aktywnie w życiu artystycznym i społecznym środowiska plastycznego. Jest aktywnym działaczem Związku Polskich Artystów Plastyków. Obok wielu nagród na wystawach jest również laureatem licznych wyróżnień za działalność artystyczną, pedagogiczną i społeczną.
 
„ Nie należy mnie wiązać z realizmem XIX wieku – mówi Wiesław Garboliński. Ja jedynie posługuję się elementami realistycznymi po to, by w drodze ich zestawienia, sumowania, stworzyć w obrazie swoistą „rzeczywistość” – zbliżoną do fantastyki snu. Nie ma tu logicznej narracji, nie ma przeszłości ani ciągu dalszego, nie ma empirycznej sprawdzalności. We śnie poruszamy się w pewnej strukturze, która może przypominać rzeczywistość realną – bo jest od niej zupełnie inna. Pozwalam mojemu odbiorcy czytać treść tego snu – na jego własny sposób. Chciałbym by czuł się wolny podróżując po moim śnie”.
Malarstwo Garbolińskiego porównywane bywa przez krytyków z rekwizytornią teatralną: tak dużo tu przedmiotów z różnych czasów i światów. Ale w każdym obrazie jest jeden element stale obecny – to rzeźba antyczna – symbol nieprzemijalności sztuki i prawdziwej łączności ludzi.
Obrazy Garbolińskiego układają się w cykle. Artysta jest zdania, nie potrafiłby stworzyć jednego obrazu, który zawarłby wszystkie problemy, głębię myśli. Klimat obrazu, odgrywający w malarstwie Garbolińskiego zasadniczą rolę, jest budowany poprzez ogólną tonację kolorystyczną. Jego pierwsze obrazy utrzymane były w nasyconej kolorystyce ikon, późniejsze miały tonację zielonkawo-srebrzystą, ostatnie oscylują ku różnym odcieniom różu; K.K.; Ziemia Gorzowska Nr 47/ 20.11.1987 r.  
 

wróć