Johannes Deimling
The dance of the receptors
29 maja 2021, 18:00

This is absurd(ity)
Życie we wszechświecie absurdu jest naprawdę boskie. To, co normalnie jest właściwe i słuszne, nie jest właściwe i słuszne w tych wspaniałych sferach. A jeśli, wbrew wszelkim przeciwnościom, raz jest słuszne i poprawne, to faktem jest, że nawet wtedy nie jest to słuszne i poprawne. Fizyczne i logiczne prawa nie działają tutaj z konkretnych powodów. Właściwie żadne prawo nie działa tutaj w ogóle. Poprzez odmienne myślenie lub konstruowanie fałszywych rzeczywistości nikt jeszcze nie dotarł do nieustannie tryskającego źródła absurdu. Absurdu nie da się wtłoczyć w jakąś ideologię. Nikomu się to nie udaje! To, co jest głupie, nie jest absurdalne. Nawet jeśli próbujesz nagiąć, przekręcić lub złamać naturę absurdu (co samo w sobie jest głupim działaniem), głupia myśl pozostanie w swojej głupocie. Absurd ma klasę, charakter i styl i często siedzi w barze razem z towarzyszącą mu abstrakcją i surrealizmem. Tam przygotowuje swój szturm na normy i przyzwyczajenia. Kiedy coś nie ma znaczenia, kiedy nie ma sensu, kiedy coś wydaje się sprzeczne, to jest to właśnie zamierzony absurd rzeczywistości. "AAAttaaack!" krzyczą absurdy, absurdy, ad absurdum i nie potrzebują do swojej walki żadnej broni. Są otwieraczami butelek, które uwalniają treści i torują drogę czemuś nowemu. I to wszystko ma sens, ale nie taki, jaki myślisz, że ma. Wielkim wyzwaniem jest zaakceptowanie prawdy absurdalnej. Jeśli to się uda, wiele zostanie osiągnięte. Wtedy absurd może swobodnie rozwijać się i rozszerzać w umysłach, aby zmienić kształt życia poprzez działania. Pozwólcie na to, a zostaniecie nagrodzeni czystą poezją.

BBB Johannes Deimling niemiecki artysta i pedagog sztuki działa na arenie międzynarodowej od ponad 30 lat. Znany w dziedzinie sztuki performance ze swoich "odegranych obrazów” (agierte Bilder), które tworzy od 1989 roku. Obrazy performatywne artysty są początkowo tworzone wyłącznie wizualnie, ale stopniowo docierają do wszystkich zmysłów, tworząc holistyczne spojrzenie na banalność codziennego życia ze wszystkimi jego wyzwaniami i zmianami. Te efemeryczne obrazy, oparte na codziennych obserwacjach świata Deimlinga, mogą być postrzegane jako skondensowane momenty i metaforyczne wyzwalacze. Artysta mówi o swoich obrazach performatywnych: "Nie chodzi o to, co widzisz, ale bardziej o to, czego nie widzisz". W przestrzeni społecznej, jaką oferuje sztuka performance, obrazy Deimlinga generują niewerbalne, wizualne dialogi, w których obrazy zastępują słowa, tworząc artystyczną atmosferę i pozostawiając wiele miejsca na indywidualną interpretację i dostęp. I właśnie tutaj pojawiają się rzeczywiste obrazy, stanowiące centralny punkt artystycznych poszukiwań Deimlinga: niewidoczne obrazy, które każdy z widzów tworzy w swoim umyśle podczas oglądania i odkrywania spektaklu. Moment "teraz" jest tu w szczytowej formie: percepcja jest wyzwalana, aktywowana i reaguje. Nie ma określonego kierunku, słusznego czy niesłusznego sposobu postrzegania, analizowania czy wartościowania tych obrazów. Stymulowanie umysłu do refleksji lub nawet przemyślenia naszych poglądów na świat jest połączone z celowym użyciem gestu, ruchu i materiałów. Te trzy elementy Deimling opanował przez lata i tworzą jego niepowtarzalny, poetycki język sztuki. Intencją Deimlinga jest wyostrzenie spojrzenia.

"Nie chodzi o to, co widzisz, chodzi o to, czego nie widzisz". BBB Johannes Deimling

KONTAKT
Bezpośredni kontakt z publicznością jest jednym z postulatów sztuki performance. Artystki i artyści dążą do zbudowania bardziej autentycznych, pozbawionych dystansu, hierarchii relacji z odbiorcami, którzy stają się współtwórcami działania. Pandemia spowodowała rozdzielenie. Wymuszony dystans doskwiera wszystkim. Sztuka została pozbawiona najważniejszego czynnika, którym jest dialog oparty na realnej obecności innych, spontanicznych reakcjach oglądających, które wyrażały się gestem lub słowem. Aspekt cielesności nabiera dodatkowych znaczeń. Lekcja pandemii powoduje, że poznajemy właściwości naszego ciała poprzez nieobecność innych.
Cykl spotkań KONTAKT jest próbą odbudowania zaburzonych relacji, być może tymczasową odwilżą. Sytuacja skłania zaproszone osoby do zbadania czym jest żywy kontakt, czy jesteśmy w stanie go zastąpić innymi formami komunikacji i z jakim skutkiem.

Kurator: Bartosz Nowak

Johannes Deimling, The dance of the receptors

Johannes Deimling, The dance of the receptors

Johannes Deimling, The dance of the receptors