Justyn Misiuk

Audulma

Wyzwalające, oczyszczające, uśmierzające

23.03.2013 godz. 17:30

Justyna Misiuk urodziła się w 1989 r. w Przemyślu.
W 2008r. ukończyła Ogólnokształcącą Szkołę Sztuk Pięknych w Jarosławiu, uzyskując tytuł grafika. W tym samym roku rozpoczęła studia na poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. W tym czasie brała udział w wielu wystawach i wyjazdach m.in. w norwesko-polskich warsztatach „N.A.T.U.R.E. New Art Tours. Undergraduate Researchers. Experiences”, Festiwalu „Miden” w Grecjii, w wystawach studentów Mirosława Bałki, Festiwalu Wideo „Punkty Widzenia”, a także w Biennale WRO Alternative Now i wystawie młodych artystów pt. „Aaakupunktura” w warszawskiej Kordegardzie. W 2012 r. spędziła pół roku na studenckiej wymianie w rumuńskiej Universitatea de Arta si Design w Cluj-Napoca, w tym roku otrzymała także stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa za wybitne osiągnięcia, a jej praca wideo pt. “Pierogi” została zakupiona do kolekcji Dolnośląskiej Zachęty.
W 2011 r. zdobyła tytuł licencjata  w katedrze Intermediów na Uniwersytecie Artystycznym
w Poznaniu; w 2013 r. uzyskała dyplom magistra sztuki.

Gotowanie i eksperymentowanie w kuchni jest jej hobby, tym przyjemniejszym, gdy efekty dzielone są przy stole z przyjaciółmi. Uwielbia podróżować, poznawać zwyczaje, kuchnię, muzykę
i historię innych krajów. Często, w miarę każdej nadarzającej się możliwości, zmienia miejsce zamieszkania.

Jej prace oscylują wokół związku człowieka z naturą; wierzenia, zwyczaje, rytuały, dzikość
i wolność; stany i czynności zakorzenione głęboko w człowieku, a jednocześnie wyparte przez kulturę. W swoich pracach bardzo często używała swojego ciała. Najczęściej w fotografiach
i realizacjach wideo. Występowanie po obydwu stronach obiektywu, odgrywa duże znaczenie
w kształtowaniu się jej artystycznej świadomości. Nieokreśloność roli w jakiej występuje przy organizowaniu otoczenia dla swoich prac i jednoczesny graniu w nich sprowadzić można do postaci Czarownicy, która nie ustępuje terminowi Performer. Wcielanie się w różne kreacje i skupianie się na małych czynnościach i detalach wpisane jest w takie prace jak Audumla, „... mam nadzieję, że nikt nie patrzy” czy cykl Oczyszczające, uśmierzające, wyzwalające.
Obserwuje wnikliwie otaczającą rzeczywistość, skupia się na niuansach, niedorzecznościach. Stara się zrozumieć i rozdzielić przestrzeń, do której należymy i roli w niej odgrywanej. Kontestuje tradycyjne modele i wzorce, ale nie rezygnuje z nich całkowicie. Zderza je z ciągle aktualizującymi się, obowiązującymi normami społecznymi i kulturowymi. Zaciera wyraźne kiedyś granice
i pozostawia otwartą kwestię kierunku w jakim zachodzące przemiany zmierzają.
Jest zachwycona znajdując się w obcym miejscu. Sprawdza wtedy funkcjonowanie znanych jej norm i przygląda się ich reakcjom z nowym otoczeniem.