Motywem obserwacji fotograficznych Tomka Sikory staje się najbliższe otoczenie – otoczenie ludzi. W Przejrzystości rzeczy były to przedmioty, które podarowali mu znajomi. Każdy z przedmiotów (gitara, but, pudełko…) opatrzony został komentarzem i zdjęciem poprzedniego właściciela. W wielu realizacjach autor korzysta z klasycznego dla fotografii portretu, nigdy jednak nie są to osoby anonimowe. U każdego z portretowanych ujawnia ukryte cechy osobowości. Sikorę fascynuje wielość ludzkich charakterów, sposobów bycia, ubierania się. Powstał cały szereg takich realizacji, np. Twarzowe kolekcje (portrety uczestników Festiwalu ST. Kilda w Melbourne), Nie do wiary, do pary (twarze ludzi żyjących razem zestawione ze sobą) czy Ludzie z mojego sąsiedztwa (portrety opatrzone refleksjami przyjaciół).
Do cyklu fotografii Minął rok Tomek Sikora dołączył taki komentarz: „Oto zapis całorocznego zmagania się ze sobą, z czasem, z emocjami. Fotografowanie samego siebie przez cały rok stworzyło tę dokumentację upływu czasu i codziennych emocji, które umykają z pamięci w naszej pogoni do przodu. I kiedy przystajemy na chwilę, okazuje się, że znowu MINĄŁ ROK”. Codziennie, od dnia 53 urodzin, powstawało jedno zdjęcie z komentarzem, w którym ujawnia się często obecne w pracach Tomka Sikory poczucie humoru, a nawet autoironia. Później dowiedział się, że jego siostra Anna Sikora-Teste również prowadziła podobny dziennik – nazwała go Dzień po dniu. Nie fotografowała jednak siebie, a przedmioty z codziennego życia. Rodzeństwo postanowiło wspólnie pokazać efekty swojej rocznej pracy.