Marcin Berdyszak przyjmuje postawę badawczą, pytającą wobec funkcjonujących w życiu, a także sztuce systemów myślenia, postrzegania. Rozprawia się z przyjętymi wartościami. Obserwuje ludzi, ich wzajemne relacje i stosunek do otoczenia. Alicja Kępińska mówi w przypadku sztuki Berdyszaka o „mnożeniu przestrzeni pytań”.
W swoich instalacjach często umieszcza owoce. „Stawia je” w sytuacjach, które są metaforą ludzkiego działania – budowania hierarchii wartości, władzy, kreowania tożsamości, kultury konsumpcji. Znalazł dla tych tematów własny język, „owocowy alfabet”. Te, z pozoru niewinne zestawienia, pokazują, w jak podobny sposób przebiega hodowla owoców i „hodowla” ludzi – społeczna struktura sprawująca władzę nad sposobami postępowania, ubierania się, a nawet myślenia.
Za pomocą sztuki Marcin Berdyszak „wymyka się spod kontroli”, przekracza obiegowe myślenie i pokazuje otwarte sytuacje zaskakujące dla obserwatorów oczekujących sztuki w tradycyjnym znaczeniu. Jego prace przekraczają również pojęcie sztuk wizualnych, gdy odwołuje się do zmysłu słuchu czy węchu.
Sztuka ta przygotowuje do życia w świecie, w którym nie ma już ustalonych raz na zawsze wartości. Każdy gest należy rozpatrywać „na nowo”, bez odwoływania się do precedensów. Tak samo odbiór sztuki wymaga ciągłej gotowości i aktywności umysłu. Jak mówi autor - wiedza już nie pomaga, a wręcz przeszkadza.
Bartosz Nowak