MENU

Wystawy

Małgorzata Kazimierczak

Małgorzata Kazimierczak
”…proces nieustający… przenikanie znaczeń”


/multimedialny projekt procesualny, instalacja, pętla audiowizualna, film, projekcja, fotografia/
 


LINKI:
/reportaż Kronika Kulturalna/
www.dailymotion.pl/video/xb76ji_maygorzata-kazimierczak-yyproces-ni_creation

/ Radio Zachód fragment wywiadu/
http://www.zachod.pl/articles/view/proces-nieustajacy-przenikanie-znaczen
/ film Galeria Sztuki Najnowszej Miejski Ośrodek Sztuki/
http://www.youtube.com/watch?v=qvrXQ-sXlF0&feature=channel
/gorzowska TV/
http://www.gorzowska.tv/news.php?show=nw467
/recenzja z wystawy GIIK informator kulturalny/
http://giik.pl/sprawozdania/859/sztuka_idei.html
/sztuka/
http://www.sztuka.pl/index.php?id=123&tx_ttnews%5BbackPid%5D=34&tx_ttnews%5Btt_news%5D=8284&cHash=a568b756b1


 

Projekt ma charakter twórczego eksperymentu poznawczego. Jest pytaniem, które artystka zadaje również samej sobie. Jest to projekt otwarty, otwarty w czasie… otwarty w procesie… otwarty na transformację i zmiany… otwarty na spotkanie… otwarty na inne poglądy, przekonania, idee… otwarty na innego człowieka… jest i będzie realizowany w różnych sytuacjach, kulturach, miejscach…
Koncepcja projektu jest osadzona w kontekście społecznym, lecz i wykraczająca poza zwykłe społeczne uwarunkowania. To próba poszukiwania czegoś, co stanowi miano uniwersalne w odniesieniu do wielości i różnorodności ludzkich przekonań osadzonych czasami w kontekście środowiskowym, zwyczajowym, kulturowym oraz wywodzącym się z odrębności własnych indywidualnych doświadczeń.
I to właśnie owe indywidualne i inne dla każdej osoby doświadczenia są motywem moich działań i wnikliwej obserwacji. Interesują mnie, pierwsze najbardziej podstawowe pytania. Trudno zapytać drugą osobę o to, co jest dla niej ważne, czym żyje, dlatego proszę osoby, które zapraszam do projektu, aby przygotowały istotny /w danym momencie/ fragment tekstu, tekstu własnego, cytatu, tekstu dla siebie źródłowego, tekstu manifestacji własnej. Proszę o odczytanie go przed kamerą. Rejestruję proces odczytywania i to, co się w danej chwili wydarza.
Jest to próba poszukiwania czegoś, co jest uniwersalne w różnorodności przekonań, a gdzie najistotniejszym i ważnym elementem jest indywidualna, własna refleksja osób zaproszonych i ich osobisty  światopogląd. To właśnie wielość poglądów, idei i znaczeń buduje strukturę tego projektu. Nawarstwiające się wypowiedzi w formie czytanych tekstów tworzą pluralistyczną, wielogłosową przebiegającą na różnych płaszczyznach nawarstwiającą się narrację wypowiedzi - osobistych manifestacji. To dopiero w owym „wielogłosie”, przekazie poszczególnym ujawniają się uniwersalne problemy i wartości.
Projekt jest również zapisem czasu, czasu współczesnego i aktualnych ludzkich poglądów, to forma ,,strumienia świadomości’’ dzisiejszego człowieka i źródeł jego myśli.
Z różnorodności zwyczajowej, kulturowej i światopoglądowej możemy czerpać i zmieniać swoją świadomość, obdarowując się wzajemnie. Pozostając w szacunku dla innych poglądów oraz w wewnętrznym dystansie do przekonań własnych ze świadomością, iż przecież to my sami stwarzamy kulturę, systemy, idee, skomplikowane i wyrafinowane struktury społeczne. W procesie przenikania znaczeń możemy pozostać w otwartości dla innych myśli, w pokorze i dystansie do własnych oraz wolności od tego, co poznane.
 

 

…proces otwarty trwa…

/Małgorzata Kazimierczak/

Przy okazji aktualnej wystawy w Galerii Sztuki Najnowszej artystka kontynuowała otwarty proces projektu, realizując materiały filmowe z osobami poznanymi w Gorzowie Wlkp.

…proces nieustający… przenikanie znaczeń…

Na wystawę składają się następujące połączone ze sobą projekty:
’’…proces nieustający… przenikanie znaczeń” 2008/ 2009 r.  projekt otwarty cdn...
 / multimedialny projekt procesualny, instalacja, pętla audiowizualna, film, projekcja /
’’ Przenikanie idei kontekstów znaczeń’’ fotografia wielkoformatowa 2008/2009 r.
’’ Filozoficzny I’CHING ’’ projekcja, instalacja interaktywna z udziałem publiczności  2007 r.
’ Szałasy mandaliczne współczesnych nomadów’’ 2005/2006 r. instalacja, obiekty fotograficzne.
’’ Inkubator Utopii’’ 1998 r.  instalacja audio-video / w kolekcji Dolnośląskiej Zachęty Sztuki /

Małgorzata Kazimierczak

„Pośród sposobów kontaktowania się ze światem, szczególną rolę przypisu¬ję sztuce i jej funkcjom poznawczym. Szu¬kam sposobów docierania do tego, co odznacza się ruchem, ciągłością oraz intensywno¬ścią przeżyć.
Sztuka w moim sposobie myślenia jest nieustającym procesem, jest dla mnie próbą poznawania kształtowania i wyrażania procesów poszukiwań wewnętrznych w zderzeniu z potocznością , kulturowością oraz strategią społeczną.
   Jest to proces otwarty, ciągły, charakteryzujący się przenikaniem wielu płaszczyzn, dopeł¬niający się. Jest to proces "w trakcie", w ciągłym ruchu, gdzie doświadczenia, przeniesio¬ne z jednego obszaru życia i tworzenia na inny, uzupełniając się powodują zaczyn do następ¬nych poszukiwań. Procesowi temu towarzyszy pojawienie się stałych elementów; znaków własnych. Owe znaki, przybierają nowe kształty, formę i znaczenie wchodząc drogą poszukiwań i ekspe¬rymentów w różne media. Umożliwia to pokazanie jednego zagadnienia z wielu stron, w sposób dynamiczny wielopostaciowy, różnorodny. Jest to dążenie do procesu otwartego, nieograniczonego, rozwijającego się w czasie... …proces otwarty... trwa…’’

 

Biografia artystyczna.

Artystka multimedialna od lat pracująca w obszarze sztuki idei, koncepcji, przestrzeni instalacyjnej, fotografii, filmu, eksperymentalnego video-artu. Realizuje cykle fotograficzne, instalacje przestrzenne z wykorzystaniem zdjęć, filmu, światła, dźwięku, słów,  znaczeń.
Tworzy projekty procesualne rozłożone w czasie, oparte na spotkaniach, działaniu, kontakcie. Działania te są często dopełniane warstwą teoretyczną oraz akcjami, wystąpieniami w zależności do relacji: społecznych lub odniesienia do własnej subiektywności. Tworzy swoje projekty nie przynależąc do dyktatu żadnego medium tworzy swą sztukę …tworząc… pomiędzy…
Studia: Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu, wydz. Grafiki, Malarstwa i Rzeźby. Dyplom z wyróżnieniem w 1995r.  
     Ważny wpływ na dzisiejszą sztukę artystki miały również m. in. doświadczenia w nurcie alternatywnym teatru poszukującego – eksperymentalnej Grupie Działań Teatralnych /warsztaty, spektakle, festiwale, performance, wystąpienia/ Doświadczenia zdobywane w trakcie ośmioletniej pracy w sferze ekspresji ruchowej, badanie własnych możliwości , wewnętrznego potencjału poprzez ruch, poprzez ciało, miało swoją kontynuację w świadomości tworzenia jako działania, procesu… oraz w wychodzeniu poza tradycyjne formy przekazu artystycznego w stronę procesualności i wielopłaszczyznowości.
      Artystka swoje projekty intermedialne buduje stosując wiele dziedzin, technik i doświadczeń. Niektóre koncepcje łączy autorska idea „Wolnej przestrzeni prywatnej realnej utopii”. Utopia rozumiana wyłącznie jako stan umysłu, transgresja od potoczności, powrót do pierwotnego i pierwszego platońskiego znaczenia słowa (u-topos: miejsce szczególne, które istnieje i którego nie ma) filozoficzna koncepcja niezgody na potoczny narzucony status quo. Inkubator występuje jako synonim narodzin i podtrzymywania wolności wewnętrznej idei.
      Instalacje audio-video „Komnata energetyczna jest w Tobie’’ przeznaczona na odbiór i wejście pojedyncze  poszczególnego widza. Przestrzeń mandali „Szałasy współczesnych Nomadów’’ to efekt wielu sesji fotograficznych rozłożonych w czasie to afirmacja procesu spotkań międzyludzkich jako ,,wartość sama w sobie’’ w czasie których dochodzi do wymiany poglądów, idei, energii, powstawania impulsów.
„Inkubator Utopii’’/w kolekcji Dolnośląskiej Zachęty Sztuki/ to efemeryczna przestrzeń, manifestacja koncepcji w której pojawia się film, zapętlone jednoczesne projekcje budujące collage wizyjny, dźwiękowy i znaczeniowy.
„Potwór stugłowy’’ 1994 r. rzeźba video-instalacja, której układ i ruch w czasie jest niemożliwy do powtórzenia.
To dążenie w procesie… do autonomii dzieła generującego nowe, za każdym razem inne zestawienia konteksty i znaczenia.
         Artystka zrealizowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Realizowała swoje projekty będąc zapraszaną na międzynarodowe festiwale sztuki m. in. : , „AVE Audio Visueel Experimenteel festival’’ Holandia, „Media Sheffield Show” W. Brytania, wystawa indywidualna w Galery E.W Creteil Paris Francja.
 Otrzymała nagrodę wyróżnienia na wystawie ZPAP „Inne Media’’ BWA  Wrocław. Należy do nieformalnej grupy artystek realizujących cykle wystaw, których istotą jest doświadczenie zawarte w procesie wspólnych podróży twórczych pt. : , „Róża Wiatrów” cykl fotografii, „Portrety w podniebnych wannach’’,  fotografia i film „Najważniejsze jest niewidzialne dla oczu’’. Brała udział realizując projekty multimedialne, w przestrzeni publicznej podczas festiwalu Survival.  Interaktywny „Filozoficzny I Ching’’ to połączenie myśli wschodu i zachodu, oraz realizowany na Dworcu Głównym we Wrocławiu „Zegar współczesnych nomadów” Artystka jest związana z wrocławskim festiwalem WRO gdzie od pierwszej edycji i  wielokrotnie prezentowała swoje instalacje i filmy oraz twórczo i przyjacielsko z Galerią Entropia.
        W latach 1997-2002 pracowała jako wykładowca we wrocławskich szkołach fotografii /Pho-bos, Afa/ prowadząc pracownię: instalacji, dyplomową fotograficzną, multimediów i filmu. Współrealizowała autorski cykl programów o sztuce dla telewizji TVP 3 ,,Kontr-subb-konserwa’’i TVP 2 ,,Spiralne światło tworzenia’’ do „Art Noc”.
       Jest kuratorem wystawy na festiwalu Podwodny Wrocław. ,,Sztuka Intermedialna, …pomiędzy…percepcją a kontekstem’’  . Współpracuje z Towarzystwem Kultury Czynnej, Handicap, oraz innymi stowarzyszeniami.
 Prowadzi warsztaty twórcze w kraju i za granicą.
…proces otwarty trwa…

o twórczości artystki inni /fragmenty/:
(…) Małgorzata Kazimierczak operuje głównie w sferze myśli, idei a jej artystyczne działania pozostawiają coś, poruszają refleksję w innych. Nie są obiektami, gdyż artystka nie jest przywiązana do materii, do wytwarzania dzieł, które miałyby opierać się czasowi i służyć pokoleniom. Kładzie nacisk na chwilowe intensywne działanie, które pozostaje w pamięci dzięki poruszeniu tego, co w człowieku jest szczególne, nieraz intymne. Stąd instalacje multimedialne, forma efemeryczna, posługująca się przepływem prądu, analogicznie do przepływu energii ludzkiej, jego aury. Zmienna, powstająca w danym miejscu tylko na chwilę stająca się integralną częścią dzieła sztuki na moment, by znów  przestać istnieć.
         Te poszukiwania artystyczne są ściśle powiązane z życiem Małgorzaty Kazimierczak.
Nie sądzę,  aby istniała granica między jej codziennym funkcjonowaniem a sztuką. Wszystko odbywa się na tym samym poziomie rezygnacji z przyzwyczajeń. Nawet formalne zabiegi odnoszą się do życia i procesów, jakim ulega człowiek, zmienności, ulotności oraz przez oddziaływanie na wszystkie ludzkie zmysły. Odnoszę wrażenie, że jej instalacje i jej życie są błyskiem potrzeby ciągłej, permanentnej wewnętrznej rewolucji. (…)

Agata .Agatowska 2001r. /,,Małgorzata Kazimierczak, Praktyki multimedialne we Wrocławiu’’ 200r. fragnent pracy/

(…) Obserwuję, że w tym zostało  coś, co jest śladem świadomości teatru, działania, tak to postrzegam.  Śladem świadomości sztuki jako procesu. Świadomości sztuki jako czegoś co się wydarza. Małgosia z całą szczerością mówi o najważniejszych dla siebie rzeczach, ujawnia najważniejsze dla siebie problemy, mówi o tych relacjach między światem wewnętrznym a światem zewnętrznym. Próbuje nam powiedzieć o tym jak to rozumie, próbuje nam powiedzieć co jest dla niej w tym ważne. Ujawnia się, ujawnia całą swoją wrażliwość i całą swoją mądrość, a robi to w nowych mediach, w nowych środkach przekazu, robi to sporo ryzykując.
Robi to tworząc procesy, czyli zapraszając ludzi do takiego bezpośredniego spotkania

Jacek Zuzański 1999r.   /wywiad udzielony do filmu o twórczości M. Kazimierczak TVP 3 real. I. Rosiak Art.-akcje prezentacje/

Ta wystawa to rodzaj demonstracji artystki nowych mediów. Ale proszę mnie żle nie zrozumieć, nowe media to nie znaczy,  że się  włączy cyfrowy zapis. To jest zupełnie nowe myślenie o sztuce. Chciałbym parę słów powiedzieć  o artystce : skończyła wydział Malarstwa Grafiki i Rzeźby na wrocławskiej ASP w 1995 r. Porzuca wszelkie  tradycyjne formy, bezpieczne możliwości realizacji twórczej a usiłuje odnaleźć swoją postawę w nowym otoczeniu w nowym zapisie,  w nowych strategiach artystycznych sztuki. Mógłbym powiedzieć coś takiego że;  jeżeli przed sztuką po konceptualizmie i po Fluxsusie, którzy otworzyli dla tej artystki okno, to ona nie przestraszyła się wyskoczyć poza to okno zobaczyć nową przestrzeń, nowe myślenie. I tam się właśnie zaczęła realizować nowa postawa Małgorzaty Kazimierczak.
Romuald Kutera 2009r. /fragment wywiadu udzielony dla TVP3 podczas wernisażu wystawy/

(…) W przypadku twórczości Małgorzaty Kazimierczak najważniejsze jest prezentowanie pewnej świadomej postawy i nawet nie jest ważne dzieło, lecz ważna jest pewna postawa i przekonanie, które towarzyszy samemu życiu. Mamy tu do czynienia ciągle z pewnymi świadomymi poszukiwaniami, z próbami odtworzenia własnych doznań i przeżyć, kreacji sytuacji, do których wchodzi widz, odbiorca się w nich może bezpośrednio znaleźć  i próbuje wchodzić w pewne interakcje z tym co ona robi.  Jest to postawa świadomie wybrana i konsekwentnie realizowana(…)
Adrzej Saj 1999r.  /wywiad udzielony do filmu o twórczości M. Kazimierczak real. I. Rosiak Art.-akcje prezentacje/

(…) Małgorzata Kazimierczak w filmie ,, Video-notatnik idei odautorskich ’’, w którym zwraca się do wybranych artystów z prośbą by odnieśli się do czegoś, co jest niezwykle trudne do zdefiniowania i przekazania, mianowicie: ,,indywidualnego wewnętrznego imperatywu twórczego’’. Film, zrealizowany w surowej estetyce cz-b.,  prezentowany był na ścianie w głównym pomieszczeniu wystawowym. Pojawiające się kolejno w jednakowym kadrze twarze wrocławskich twórców jak gdyby patronowały z góry temu przedsięwzięciu, wywołując wrażenie jakby artyści byli wciąż obecni. Oglądając wystawę, słyszymy sączące się ich twórcze myśli.
Łukasz Guzek 2009 r. /fragment tekstu pt ,,Nurkowanie w Podwodnym Wrocławiu. „Sztuka intermedialna …pomiędzy… percepcją a kontekstem’’ Wrocław/

(…) Szepty, szumy i nasze domysły budują aurę towarzyszącą instalacji w piwnicach BWA przy ul. Wita Stwosza we Wrocławiu… Opisać nie jest ją trudno, natomiast odczytanie zawartych w niej treści zależy od wrażliwości każdego z nas. Wystawę buduje pięć obiektów, ni to inkubatorów, ni sarkofagów… Każdy obiekt, inkubator mieści wizerunek  jednej z pięciu osób, które autorka zarejestrowała na taśmie wideo. Zdają się oni ni spać, ni rozpływać w niedopowiedzianej głębi… Jeśli jednak wsłuchamy się w monotonię dźwięków, to usłyszymy poszczególne zdania, rozpoznamy  sensy. Refleksją, która został mi po obejrzeniu tej skądinąd zjawiskowej prezentacji jest stwierdzenie, że świat doznań wewnętrznych nie tak łatwo daje się zamknąć w ogólnie zrozumiałym znaku.
Agata Saraczyńska 1999 r. /fragment/ Gazeta Wyborcza ,,Inkubator utopii’’ Wystawa Małgorzaty Kazimierczak w Piwnicach BWA/

(…) Aranżacja tych przestrzeni sprawia, że jest to taka przestrzeń medytacyjna, ona tworzyła energetyczne przestrzenie i zajmują ją tego typu problemy. I udaje jej się to stworzyć.
To jest przestrzeń, która zmusza do takiego cofnięcia się w głąb siebie. To być może takie tropy Jungowskie można by wskazać, bo z jednej strony mamy poczucie jak byśmy się znaleźli w retorcie alchemika. No i wtedy tym Jungowskim tropem idąc jest to retorta, w której dochodzi do zjednoczenia przeciwieństw. Dochodzi do wyklucia pewnej jedności, ale jedności naszej, psychologicznej jedności.
Dla Małgosi Kazimierczak sztuka jest pewną drogą służącą poznaniu.

Marek Śnieciński  /wywiad udzielony do filmu o twórczości M. Kazimierczak  real. I. Rosiak Art.-akcje prezentacje/

(…)Chronić i pielęgnować swoją subiektywność, aby móc na własnych warunkach „być w świecie" - ta oto myśl zdaje się towarzyszyć Małgorzacie Kazimierczak, która konsekwentnie, poprzez proces wewnętrznych poszukiwań, buduje koncepcję „wolnej, prywatnej, realnej u-topii". Koncepcja ta wynika z potrzeby przekraczania tego, co potoczne, przezwyciężania zwyczajności. Ten stan wewnętrznego skupienia i niewymuszonej samotności, kiedy człowiek sam dla siebie staje się doświadczeniem, jest koniecznym warunkiem samopoznania. "Inkubator utopii" przybliża nam rozumienie człowieka jako niezależnego, specyficznego mikrokosmosu. Wyodrębniając i nazywając pewną przestrzeń, eksponując stan wewnętrznego skupienia, artystka próbuje ujawnić potencjał naszej utajonej subiektywności. Zaglądając do „inkubatora", patrząc na twarz odseparowanego od otoczenia człowieka zdajemy się uczest¬niczyć w misterium odkrywania pokładów nie dającej się do końca zwerbalizować, perma¬nentnie aktywnej intuicyjnej świadomości. Instalacja ta jest metaforą podróży w poszukiwaniu znaczeń, a może także wewnętrznej harmonii.
Andrzej Jóźwik 1999r. / fragment tekstu towarzyszącego wystawie we Wrocławskim BWA ,,Inkubator Utopii’’/

(…) Małgorzata Kazimierczak nie próbuje ułatwiać spotkania ze sobą, nie podsuwa nam uniwersalnego klucza do stworzonego, czy też odkrytego przez siebie świata. Wkroczenie weń musi być aktem woli, a nie towarzyską konwencją. Wynika to pewnie i z tego, że sztuka jest dla niej narzędziem poznania, bądź, dokładniej rzecz biorąc, samopoznania. Wie ona, że świata owych wewnętrznych doświadczeń nie da się właściwe przetransponować na żaden materialny język, że zawsze będzie to tylko mniej lub bardziej udane tłumaczenie. Dlatego my, jako pojedyncze wyspy, pojedyncze utopie unoszone przez czas, skazani jesteśmy na samotność lub na próby translacji, dzięki której udaje się nam niekiedy doprowadzić do spotkania z drugim człowiekiem.. 
Do prawdziwego spotkania.

Marek Śnieciński 1999 r ./ fragment tekstu /,,Przestrzeń samodefiniująca się - instalacje Małgorzaty Kazimierczak’’ Pismo Artystyczne Format/

Instalacja multimedialna  „…proces nieustający… przenikanie znaczeń…”  2008/2009 r.
/kadry filmu, instalacji /
Osoby zaproszone przez artystkę do projektu prezentowanego na wystawie:


     
Mateusz Palka / fragment „Wilk stepowy” H. Hesse /
Barbara Kazimierczak  / fragment „Hymn o miłości’’
 Biblia Tysiąclecia /
Tomasz Stępień Mniamek  / fragment „Tytus Romek i Atomek’’
H. J. Chmielowski /
Anna Kutera / wypowiedź, tekst własny /
Bożena Wróblewska   / fragmenty Politeja
„Etyka na nowe tysiąclecie’’ Dalajlama
Marek Całus / fragment „Wybór poezji” T. S. Elliot /
Alicja Jodko / fragment, Bogosławieństwa,  Biblia Tysiąclecia /
Mariusz Jodko / fragmenty John Cage „O Robercie
Rauschenbergu, artyście i jego dziele” /
Bogusław Jasiński  / tekst autorski ,,ZApoemat” /
Maki  Sakata / fragment, kryminał japoński /
Andrzej Dudek Dürer  / fragmenty tekstów:
Budda, Śri Ramana Maharishi /
Maria Górska  / tekst własny „Bez tytułu” /
Jerzy Starzyński / Urszula LeGuinn „Wracać wciąż do domu” /
Andrzej Saj / fragment Wiersze R. M. Rilke /
Barbara Starzyńska / „I’Ching Księga przemian” R Wilhelm,
odczytanie losowe, rzut monetami /
Jacek Zachodny / fragmenty „Złota Gałąź’ J. G. Frazer,
 „Tybetańska księga życia i umierania’’ Sogial Rinpocze /
Beata Majchrowska  / fragment „Most i drzwi” Simmel /
Krzysztof Skarbek  / fragment , „Elementarz metafizyki’’ M. Gogacz /
Jacek Zuzański / fragment „Skąd oni rodem’’ B. Leśmian /
Romuald Kutera / wypowiedź własna „Przypadki Robinsona Crusoe” D. Defoe/
Małgorzata Kazimierczak / tekst własny „Słowa” /

Przy okazji aktualnej wystawy w Galerii Sztuki Najnowszej artystka kontynuowała otwarty proces projektu, realizując materiały filmowe z osobami poznanymi w Gorzowie Wlkp.

Instalacja audio-wizualna „ Inkubator Utopii ”  1998 r.   /kadry filmu, instalacji/.
Osoby zaproszone przez artystkę do projektu prezentowanego na wystawie:


Dorota Dyl-Dylka / tekst autorski /
Marek Całus / tekst autorski /
Bożena Wróblewska- Palka / tekst autorski /
Jerzy Lajstowicz / ,,Koncepcja Kwarków’’ Wydawnictwo
Naukowe’’ opracowanie zbiorowe/
Andrzej Jóźwik / tekst autorski /



…proces nieustający… trwa…

 

wróć